Eerst even uitleggen hoe wij diepte zien en afstanden kunnen inschatten. Onze ogen staan zo’n 6 cm uit elkaar. Je linker- en rechteroog zien de wereld dus vanuit een lichtjes ander perspectief. Onze hersenen bundelen de informatie van beide ogen en kunnen op die manier een inschatting maken van de afstand of de diepte.
Camera met 2 lenzen
3D-films worden gefilmd volgens datzelfde principe. Ze worden opgenomen met een camera met 2 lenzen, die op korte afstand naast elkaar staan. De camera neemt dus 2 perspectieven op, net zoals onze ogen dat doen. De beelden worden bewerkt en krijgen een eigen kleur: rood of groen. De beelden van de linkercamera zijn bestemd voor ons linkeroog, die van de rechtercamera voor ons rechteroog. Als je zonder 3D-bril naar een 3D-film kijkt, zie je ongeveer 2 x hetzelfde beeld. Een keer in het rood en iets daarnaast het groene beeld.
Afwisselend geprojecteerd
Bij de projectie met een 3D-projector worden de beelden van de linkse en rechtse camera heel snel afgewisseld. Telkens komt er een aangepaste filter voor de projectorlens die specifieke kleuren doorlaat. Het wisselen van filter gebeurt door ze op een ronddraaiende schijf te plaatsen.
Rood en groen
De klassieke 3D-bril of polarisatiebril heeft links een rood en rechts een groen of blauw glas. De filter van elk glas komt overeen met de filter die voor de projector komt als de linker- dan wel de rechterbeelden worden afgespeeld. Zo zie je afwisselend de beelden van de linkercamera en van de rechtercamera. Onze hersenen doen de rest, zij stellen op basis van deze beelden vloeiende bewegingen in 3D samen.
Elektronische 3D-sluiterbril
De nieuwste 3D-brillen zijn bijvoorbeeld sluiterbrillen. In de glazen zit vloeibaar kristal dat elektronisch gestuurd wordt. Zo gaan de glazen open en dicht. De shutterbril opent en sluit 60 keer per seconde, elk oog krijgt de helft van de beelden te zien. En het zijn evengoed onze hersenen die er vloeiende beelden van maken.
